ABS: اکریلونیتریل بوتادین استایرن

اکریلونیتریل بوتادین استایرن (ABS) یک پلاستیک است که یک ترپولیمر است ، پلیمری که از سه مونومر مختلف تشکیل شده است. ABS با پلیمریزاسیون استایرن و اکریلونیتریل در حضور پلی بوتادین ساخته می شود. آکریلونیتریل یک مونومر مصنوعی است که از پروپیلن و آمونیاک تشکیل شده است در حالی که بوتادین یک هیدروکربن نفتی است و مونومر استایرن با تولید آب از اتیل بنزن ساخته می شود. دهیدروژناسیون یک واکنش شیمیایی است که شامل حذف هیدروژن از یک مولکول آلی است و برعکس هیدروژناسیون است. هیدروژن زدایی آلکان ها را که نسبتاً بی اثر هستند و در نتیجه ارزش کمی دارند ، به الفین ها (از جمله آلکن ها) تبدیل می کند ، که واکنش پذیر هستند و بنابراین ارزشمندتر هستند. فرآیندهای دهیدروژنراسیون به طور گسترده ای برای تولید آروماتیک و استایرن در صنایع پتروشیمی مورد استفاده قرار می گیرد. دو نوع وجود دارد: یکی برای اکستروژن اشکال و دیگری ترموپلاستیکی است که برای محصولات قالب گیری استفاده می شود. کامپوزیت های ABS معمولاً نیمه استایرن هستند و بقیه متعادل بین بوتادین و اکریلونیتریل هستند. ABS به خوبی با مواد دیگر مانند پلی وینیل کلراید ، پلی کربنات و پلی سولفون ترکیب می شود. این ترکیبات طیف گسترده ای از ویژگی ها و برنامه ها را امکان پذیر می کند.

از نظر تاریخی ، ABS اولین بار در جنگ جهانی دوم به عنوان جایگزینی برای لاستیک ساخته شد. اگرچه در آن برنامه کاربردی نبود ، اما در 1950s به طور گسترده ای برای برنامه های تجاری در دسترس قرار گرفت. امروزه ABS در گروههای متنوعی از برنامه ها از جمله اسباب بازی استفاده می شود. به عنوان مثال ، بلوک های LEGO® از آن ساخته می شوند زیرا سبک و بسیار بادوام است. همچنین قالب گیری در دماهای بالا براقیت و مقاومت حرارتی مواد را بهبود می بخشد در حالی که قالب گیری در دماهای پایین باعث مقاومت و استحکام بالای ضربه می شود.

ABS بی شکل است ، به این معنی که دمای ذوب واقعی ندارد ، بلکه دمای گذار شیشه ای است که تقریباً 105 درجه سانتی گراد یا 221 درجه فارنهایت است. این دمای سرویس مداوم از -20 تا 80 درجه سانتیگراد (-4 درجه فارنهایت تا 176 درجه فارنهایت) توصیه می شود. هنگامی که در معرض دمای بالا مانند آنهایی که توسط شعله باز ایجاد می شود ، قابل اشتعال است. ابتدا ذوب می شود ، سپس می جوشد ، سپس با بخار شدن پلاستیک در شعله های داغ شدید شعله ور می شود. مزایای آن این است که از ثبات ابعادی بالایی برخوردار است و حتی در دماهای پایین چقرمگی نشان می دهد. معایب دیگر این است که هنگام سوزاندن ABS منجر به تولید دود زیاد می شود.

ABS به طور گسترده ای در برابر مواد شیمیایی مقاوم است. در برابر اسیدهای آبی ، قلیاها و اسیدهای فسفریک ، الکلهای کلریدریک غلیظ و روغنهای حیوانی ، گیاهی و معدنی مقاومت می کند. اما ABS توسط برخی از حلالها به شدت مورد حمله قرار می گیرد. تماس طولانی مدت با حلالهای معطر ، کتونها و استرها نتایج خوبی را به دنبال ندارد. مقاومت محدودی در برابر آب و هوا دارد. هنگامی که ABS می سوزد ، مقدار زیادی دود تولید می کند. نور خورشید همچنین ABS را خراب می کند. استفاده از آن در دکمه رها کردن کمربند ایمنی خودروها باعث بزرگترین و پرهزینه ترین فراخوان ها در تاریخ ایالات متحده شد. ABS در برابر انواع مختلفی از مواد از جمله اسیدهای غلیظ ، اسیدهای رقیق و قلیاها مقاوم است. با هیدروکربن های معطر و هالوژنه عملکرد ضعیفی دارد.

مهمترین ویژگی های ABS مقاومت در برابر ضربه و چقرمگی است. همچنین ABS را می توان پردازش کرد تا سطح آن براق باشد. اسباب بازی سازان به دلیل این ویژگی ها از آن استفاده می کنند. البته ، همانطور که گفته شد ، یکی از شناخته شده ترین کاربران ABS ، LEGO® به دلیل اجزای اسباب بازی رنگی و براق آنها است. همچنین برای ساخت آلات موسیقی ، سر چوب های گلف ، وسایل پزشکی برای دسترسی به خون ، سرپوش محافظ ، قایق های آبی سفید ، چمدان و کیف حمل استفاده می شود.

آیا ABS سمی است؟

ABS نسبتاً بی ضرر است زیرا هیچ گونه سرطان زای شناخته شده ای ندارد و هیچ عارضه نامطلوبی برای سلامتی در ارتباط با قرار گرفتن در معرض ABS وجود ندارد. با این حال ، ABS معمولاً برای ایمپلنت های پزشکی مناسب نیست.

ویژگی های ABS چیست؟

ABS از لحاظ ساختاری بسیار محکم است ، به همین دلیل در مواردی مانند محفظه دوربین ، محفظه محافظ و بسته بندی استفاده می شود. اگر به پلاستیک ارزان قیمت ، محکم و سفتی نیاز دارید که به خوبی در برابر ضربه های خارجی مقاوم باشد ، ABS انتخاب خوبی است.